کشف‌هایی از یک گورستان تاریخی در سمنان
تاریخ انتشار: ۲۷ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۴۴۶۸۱
آفتاب‌‌نیوز :
محمدرضا نعمتی در نشست تخصصی باستان‌شناسی که ۲۷ آذر ۱۴۰۱ به مناسبت هفته پژوهش برگزار شد، به بیان مختصری از کاوش نجات‌بخشی گورستان مرسین چال (سد فینسک، استان سمنان) پرداخت و افزود: محوطه مرسین چال در شمال غرب استان سمنان در دامنه شمالی کوه سر طلا و حاشیه جنوبی رودخانه سفیدرود واقع شده و از نظر توپوگرافی از سه بخش تشکیل شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، او یادآور شد: این محوطه در سال ۱۳۸۹ توسط آقای صالحی، بررسی و شناسایی شد. اولین و دومین فصل کاوش‌های این محوطه در سال ۱۳۹۳ و ۱۳۹۹ توسط مهرداد ملک‌زاده و فصل سوم این پژوهش‌ها در تابستان سال ۱۴۰۰ توسط دو هیأت به سرپرستی اینجانب و عطا حسن‌پور انجام شد.
این باستان شناس گفت: در سه ترانشه کاوش‌شده، ۴۹ گور شناسایی شد که در بستر طبیعی و براساس توپوگرافی منطقه از غرب به شرق بین ۳۰ تا ۸۰ سانتیمتر با خاک پوشیده شده‌اند و گورهای کاوش‌شده بین ۱۹۰ تا ۲۲۰ سانتیمتر طول، بین ۴۰ تا ۶۰ سانتیمتر عرض و دارای عمقی بین ۳۰ تا ۶۵ سانتیمتر هستند.
نعمتی افزود: در قسمت عرض گورها تخته سنگ‌هایی اغلب از جنس ماسه‌ای به‌صورت عمودی به کار رفته که برای ایستایی آنها از سنگ‌های کوچک در کنارشان استفاده شده است. گورها بیشتر به‌صورت جنوب‌غرب شمال‌شرق بودند و تعداد کمی از گورها تقریباً در جهت غرب به شرق و یا جنوب به شمال بودند. پس از تدفین چالۀ گور با همان خاک کنده شده پر می‌شده است.
این باستان‌شناس اظهار کرد: شیوه تدفین در گورها به‌صورت تاق‌باز بوده که تنها در نحوه قرار گرفتن سر، دست‌ها و پاها باهم متفاوت هستند. با توجه به مطالعات اولیه انجام شده روی بقایای استخوانی برجا مانده، جامعه مورد مطالعه شامل ۲۴ مرد، ۱۶ زن و ۲ کودک است و تعداد ۷ مورد قابل تعیین جنسیت نبودند.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی با بیان اینکه بیشتر گورها دارای یک یا چند شیء از جنس سفال، نقره، مفرغ، شیشه، سنگ و قیر بودند، گفت: یافته‌های سفالی بیشتر شامل انواع کاسه‌های پایه‌دار، کف تخت، کف محدب و یا کفی که از زیر به سمت داخل فشار داده شده بود، کاسه‌های چند وجهی، پیاله‌ها، ظروف دسته راستی با آبریز کوچک، کوزه‌های کوچک و سردوک‌ها هستند.
به گفته او، برخی از کاسه‌ها و یا پیاله‌ها در داخل یا بیرون و هر دو قسمت داغدار هستند.
نعمتی افزود: اشیای فلزی از جنس آهن، مفرغ و نقره و شامل انواع خدنگ، خنجر، کارد، دهره، داس، پیکرک، مهره، دستبند، النگو، پابند، گوشواره، حلقه، انگشترمُهر، گل سینه و زنگوله هستند و اشیای شیشه‌ای هم به‌طور کل انواع مُهره‌ها را در برمی‌گیرند.
این باستان‌شناس گفت: از نظر گاهنگاری با توجه به مقایسه‌های انجام شده، این گورستان دارای آثاری از دوره عصرآهن تا دوره اشکانی است.
گورستان مرسین چال در حوزه آبگیر «سد فینسک» شهرستان مهدیشهر استان سمنان واقع شده است.
منبع: خبرگزاری ایسنامنبع: آفتاب
کلیدواژه: گورستان تاریخی سمنان باستان شناسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۴۴۶۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زن ها در ۷۵ هزار سال پیش این شکلی بودند! | عکس | این زن در کوه های زاگرس زندگی کرده است
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از یورونیوز، بنابر اعلام دانشمندان، دست چپ این زن زیر سرش حلقه شده و سنگی زیر سرش گذاشته شده بود که احتمالا به عنوان بالشتک در آن جا قرار داشته است.
دانشمندانی که بقایای او را مطالعه می‌کردند با قرار دادن استخوان‌های جمجمه موفق به بازسازی چهره این زن شدند.
بقایای استخوانی این زن نئاندرتال چهل و چند ساله که اصطلاحا «شانیدر زی» (Shanider Z) نام گرفته است، در سال ۲۰۱۸ در غاری در کوه‌های زاگرس عراق کشف شده بود.
اولین حفاری‌ها در سال ۱۹۶۰ در این نقطه انجام گرفته بود و باستان‌شناسان در آن زمان بقایای تعدادی نئاندرتال را به دست آورده بودند. با این حال اما حدود پنج دهه طول کشید تا تیمی از دانشگاه‌های کمبریج و لیورپول، پس از رفع موانع عمدتا سیاسی، بتوانند به محل کوه‌های زاگرس در شمال عراق بازگردند و بقایای شانیدر زی را در همان محل کشف کنند.
جمجمه «شانیدار زی»، که تصور می‌شود بهترین کشف از نئاندرتال‌ها در این قرن است، تا حدی له شده که محققان احتمال می‌دهند این اتفاق در اثر ریزش سنگ نسبتاً بلافاصله پس از مرگ او رخ داده باشد.
قد این نئاندرتال باستانی حدود ۱.۵ متر تخمین زده شده و تجزیه و تحلیل استخوان‌های او نشان می‌داد که در میانه دهه چهارم زندگی درگذشته است. پروفسور گریم بارکر، از مؤسسه تحقیقات باستان‌شناسی مک‌دونالد کمبریج که کاوش در غار شانیدر را رهبری کرده است، گفت: «هیچوقت انتظار نداشتم که نئاندرتال‌های بیشتری را در این غار کشف کنیم».
وی اضافه کرد: «ما در اصل می‌خواستیم به منظور یافتن پاسخ برای چرایی مرگ نئاندرتال‌ها، تاریخ تدفین‌های قدیمی را بررسی کنیم».
کد خبر 849006 برچسب‌ها تاریخ - باستان شناسی خبر مهم انسان
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند